satârgiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish ساطورجی (satırcı). Equivalent to satâr + -giu.
Noun
satârgiu m (plural satârgii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | satârgiu | satârgiul | satârgii | satârgiii | |
| genitive-dative | satârgiu | satârgiului | satârgii | satârgiilor | |
| vocative | satârgiule | satârgiilor | |||