satiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of satiō (satisfy).

Participle

satiātus (feminine satiāta, neuter satiātum); first/second-declension participle

  1. satisfied, having been satisfied, satiated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative satiātus satiāta satiātum satiātī satiātae satiāta
genitive satiātī satiātae satiātī satiātōrum satiātārum satiātōrum
dative satiātō satiātae satiātō satiātīs
accusative satiātum satiātam satiātum satiātōs satiātās satiāta
ablative satiātō satiātā satiātō satiātīs
vocative satiāte satiāta satiātum satiātī satiātae satiāta