satiriker
Swedish
Etymology
Borrowed from German Satiriker, from Latin satiricus.
Noun
satiriker c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | satiriker | satirikers |
| definite | satirikern | satirikerns | |
| plural | indefinite | satiriker | satirikers |
| definite | satirikerna | satirikernas |
Related terms
See also
- parodiker (“parodist”)