scandundus
Latin
Etymology
Future passive participle of scandō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [skanˈdʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [skan̪ˈd̪un̪.d̪us]
Participle
scandundus (feminine scandunda, neuter scandundum); first/second-declension participle
- which is to be climbed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | scandundus | scandunda | scandundum | scandundī | scandundae | scandunda | |
| genitive | scandundī | scandundae | scandundī | scandundōrum | scandundārum | scandundōrum | |
| dative | scandundō | scandundae | scandundō | scandundīs | |||
| accusative | scandundum | scandundam | scandundum | scandundōs | scandundās | scandunda | |
| ablative | scandundō | scandundā | scandundō | scandundīs | |||
| vocative | scandunde | scandunda | scandundum | scandundī | scandundae | scandunda | |