scaturiens
Latin
Participle
scatūriēns (genitive scatūrientis); third-declension one-termination participle
- streaming
- 1603, Ioannis Cantacvzeni Eximperatoris De Rebvs Ab Andronico Palæologo Ivniore, Imp. Constantinopolitano, Nec Non A Se Gestis[1], page 167:
- Constitutis quæ ad arcis custodiam pertinebant, Imperator ad sanctum Demetrij martyris, & myroblytæ (id est, vnguentum scaturientis) conditorium processit.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | scatūriēns | scatūrientēs | scatūrientia | ||
| genitive | scatūrientis | scatūrientium | |||
| dative | scatūrientī | scatūrientibus | |||
| accusative | scatūrientem | scatūriēns | scatūrientēs scatūrientīs |
scatūrientia | |
| ablative | scatūriente scatūrientī1 |
scatūrientibus | |||
| vocative | scatūriēns | scatūrientēs | scatūrientia | ||
1When used purely as an adjective.