scaturrio
Latin
Alternative forms
Etymology
From scateō (“I bubble or flow forth; I abound”) + -urriō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [skaˈtuː.ri.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [skaˈt̪uː.ri.o]
Verb
scaturriō (present infinitive scaturrīre, perfect active scaturrīvī); fourth conjugation, no passive, no supine stem
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | scaturriō | scaturrīs | scaturrit | scaturrīmus | scaturrītis | scaturriunt | ||||||
| imperfect | scaturriēbam | scaturriēbās | scaturriēbat | scaturriēbāmus | scaturriēbātis | scaturriēbant | |||||||
| future | scaturriam | scaturriēs | scaturriet | scaturriēmus | scaturriētis | scaturrient | |||||||
| perfect | scaturrīvī | scaturrīvistī | scaturrīvit | scaturrīvimus | scaturrīvistis | scaturrīvērunt, scaturrīvēre | |||||||
| pluperfect | scaturrīveram | scaturrīverās | scaturrīverat | scaturrīverāmus | scaturrīverātis | scaturrīverant | |||||||
| future perfect | scaturrīverō | scaturrīveris | scaturrīverit | scaturrīverimus | scaturrīveritis | scaturrīverint | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | scaturriam | scaturriās | scaturriat | scaturriāmus | scaturriātis | scaturriant | ||||||
| imperfect | scaturrīrem | scaturrīrēs | scaturrīret | scaturrīrēmus | scaturrīrētis | scaturrīrent | |||||||
| perfect | scaturrīverim | scaturrīverīs | scaturrīverit | scaturrīverīmus | scaturrīverītis | scaturrīverint | |||||||
| pluperfect | scaturrīvissem | scaturrīvissēs | scaturrīvisset | scaturrīvissēmus | scaturrīvissētis | scaturrīvissent | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | scaturrī | — | — | scaturrīte | — | ||||||
| future | — | scaturrītō | scaturrītō | — | scaturrītōte | scaturriuntō | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | scaturrīre | — | scaturriēns | — | |||||||||
| perfect | scaturrīvisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| scaturriendī | scaturriendō | scaturriendum | scaturriendō | — | — | ||||||||
Descendants
- Italian: scaturire
References
- scaturio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.