schiarare
Italian
Verb
schiaràre (first-person singular present schiàro, first-person singular past historic schiarài, past participle schiaràto, auxiliary avére)
- to clarify, illuminate
Conjugation
Conjugation of schiaràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | schiaràre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | schiaràndo | |||
| present participle | schiarànte | past participle | schiaràto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | schiàro | schiàri | schiàra | schiariàmo | schiaràte | schiàrano |
| imperfect | schiaràvo | schiaràvi | schiaràva | schiaravàmo | schiaravàte | schiaràvano |
| past historic | schiarài | schiaràsti | schiarò | schiaràmmo | schiaràste | schiaràrono |
| future | schiarerò | schiarerài | schiarerà | schiarerémo | schiareréte | schiarerànno |
| conditional | schiarerèi | schiarerésti | schiarerèbbe, schiarerébbe | schiarerémmo | schiareréste | schiarerèbbero, schiarerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | schiàri | schiàri | schiàri | schiariàmo | schiariàte | schiàrino |
| imperfect | schiaràssi | schiaràssi | schiaràsse | schiaràssimo | schiaràste | schiaràssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| schiàra | schiàri | schiariàmo | schiaràte | schiàrino | ||
| negative imperative | non schiaràre | non schiàri | non schiariàmo | non schiaràte | non schiàrino | |