schiattire
Italian
Verb
schiattìre (first-person singular present schiattìsco, first-person singular past historic schiattìi, past participle schiattìto, auxiliary avére)
- to squeak
Conjugation
Conjugation of schiattìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | schiattìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | schiattèndo | |||
| present participle | schiattènte | past participle | schiattìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | schiattìsco | schiattìsci | schiattìsce | schiattiàmo | schiattìte | schiattìscono |
| imperfect | schiattìvo | schiattìvi | schiattìva | schiattivàmo | schiattivàte | schiattìvano |
| past historic | schiattìi | schiattìsti | schiattì | schiattìmmo | schiattìste | schiattìrono |
| future | schiattirò | schiattirài | schiattirà | schiattirémo | schiattiréte | schiattirànno |
| conditional | schiattirèi | schiattirésti | schiattirèbbe, schiattirébbe | schiattirémmo | schiattiréste | schiattirèbbero, schiattirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | schiattìsca | schiattìsca | schiattìsca | schiattiàmo | schiattiàte | schiattìscano |
| imperfect | schiattìssi | schiattìssi | schiattìsse | schiattìssimo | schiattìste | schiattìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| schiattìsci | schiattìsca | schiattiàmo | schiattìte | schiattìscano | ||
| negative imperative | non schiattìre | non schiattìsca | non schiattiàmo | non schiattìte | non schiattìscano | |