schlebić

Polish

Etymology

From s- +‎ chlebić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsxlɛ.bit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛbit͡ɕ
  • Syllabification: schle‧bić

Verb

schlebić pf (imperfective schlebiać)

  1. (intransitive) to flatter [with dative ‘someone’]

Conjugation

Conjugation of schlebić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive schlebić
future tense 1st schlebię schlebimy
2nd schlebisz schlebicie
3rd schlebi schlebią
impersonal schlebi się
past tense 1st schlebiłem,
-(e)m schlebił 		schlebiłam,
-(e)m schlebiła 		schlebiłom,
-(e)m schlebiło 		schlebiliśmy,
-(e)śmy schlebili 		schlebiłyśmy,
-(e)śmy schlebiły
2nd schlebiłeś,
-(e)ś schlebił 		schlebiłaś,
-(e)ś schlebiła 		schlebiłoś,
-(e)ś schlebiło 		schlebiliście,
-(e)ście schlebili 		schlebiłyście,
-(e)ście schlebiły
3rd schlebił schlebiła schlebiło schlebili schlebiły
impersonal schlebiono
conditional 1st schlebiłbym,
bym schlebił 		schlebiłabym,
bym schlebiła 		schlebiłobym,
bym schlebiło 		schlebilibyśmy,
byśmy schlebili 		schlebiłybyśmy,
byśmy schlebiły
2nd schlebiłbyś,
byś schlebił 		schlebiłabyś,
byś schlebiła 		schlebiłobyś,
byś schlebiło 		schlebilibyście,
byście schlebili 		schlebiłybyście,
byście schlebiły
3rd schlebiłby,
by schlebił 		schlebiłaby,
by schlebiła 		schlebiłoby,
by schlebiło 		schlebiliby,
by schlebili 		schlebiłyby,
by schlebiły
impersonal schlebiono by
imperative 1st niech schlebię schlebmy
2nd schleb schlebcie
3rd niech schlebi niech schlebią
anterior adverbial participle schlebiwszy
verbal noun schlebienie

Further reading

  • schlebić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • schlebić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.