schludzić

Polish

Etymology

From s- +‎ chludzić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsxlu.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: schlu‧dzić

Verb

schludzić pf (imperfective chludzić)

  1. (transitive, archaic) to tidy up, to neaten, to clean up

Conjugation

Conjugation of schludzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive schludzić
future tense 1st schludzę schludzimy
2nd schludzisz schludzicie
3rd schludzi schludzą
impersonal schludzi się
past tense 1st schludziłem,
-(e)m schludził 		schludziłam,
-(e)m schludziła 		schludziłom,
-(e)m schludziło 		schludziliśmy,
-(e)śmy schludzili 		schludziłyśmy,
-(e)śmy schludziły
2nd schludziłeś,
-(e)ś schludził 		schludziłaś,
-(e)ś schludziła 		schludziłoś,
-(e)ś schludziło 		schludziliście,
-(e)ście schludzili 		schludziłyście,
-(e)ście schludziły
3rd schludził schludziła schludziło schludzili schludziły
impersonal schludzono
conditional 1st schludziłbym,
bym schludził 		schludziłabym,
bym schludziła 		schludziłobym,
bym schludziło 		schludzilibyśmy,
byśmy schludzili 		schludziłybyśmy,
byśmy schludziły
2nd schludziłbyś,
byś schludził 		schludziłabyś,
byś schludziła 		schludziłobyś,
byś schludziło 		schludzilibyście,
byście schludzili 		schludziłybyście,
byście schludziły
3rd schludziłby,
by schludził 		schludziłaby,
by schludziła 		schludziłoby,
by schludziło 		schludziliby,
by schludzili 		schludziłyby,
by schludziły
impersonal schludzono by
imperative 1st niech schludzę schludźmy
2nd schludź schludźcie
3rd niech schludzi niech schludzą
passive adjectival participle schludzony schludzona schludzone schludzeni schludzone
anterior adverbial participle schludziwszy
verbal noun schludzenie
adjective

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.