schorzeć
Old Polish
Etymology
From s- + chorzeć. First attested in the 15th century.
Pronunciation
Verb
schorzeć pf
- (attested in Greater Poland) to become weak or ill
Descendants
- Polish: schorzeć
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “schorzeć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish schorzeć. By surface analysis, s- + chorzeć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsxɔ.ʐɛt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /ˈsxɔ.r̝ɛt͡ɕ/, (17th–18th c.) /ˈsxɔ.ʐɛt͡ɕ/
- (Lesser Poland):
- (Kielce) IPA(key): /ˈsxɔ.ʐɛt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔʐɛt͡ɕ
- Syllabification: scho‧rzeć
Verb
schorzeć pf
- (intransitive, obsolete or dialectal, Kielce) synonym of zachorować
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | schorzeć | |||||
| future tense | 1st | schorzeję | schorzejemy | |||
| 2nd | schorzejesz | schorzejecie | ||||
| 3rd | schorzeje | schorzeją | ||||
| impersonal | schorzeje się | |||||
| past tense | 1st | schorzałem, -(e)m schorzał |
schorzałam, -(e)m schorzała |
schorzałom, -(e)m schorzało |
schorzeliśmy, -(e)śmy schorzeli |
schorzałyśmy, -(e)śmy schorzały |
| 2nd | schorzałeś, -(e)ś schorzał |
schorzałaś, -(e)ś schorzała |
schorzałoś, -(e)ś schorzało |
schorzeliście, -(e)ście schorzeli |
schorzałyście, -(e)ście schorzały | |
| 3rd | schorzał | schorzała | schorzało | schorzeli | schorzały | |
| impersonal | schorzano | |||||
| conditional | 1st | schorzałbym, bym schorzał |
schorzałabym, bym schorzała |
schorzałobym, bym schorzało |
schorzelibyśmy, byśmy schorzeli |
schorzałybyśmy, byśmy schorzały |
| 2nd | schorzałbyś, byś schorzał |
schorzałabyś, byś schorzała |
schorzałobyś, byś schorzało |
schorzelibyście, byście schorzeli |
schorzałybyście, byście schorzały | |
| 3rd | schorzałby, by schorzał |
schorzałaby, by schorzała |
schorzałoby, by schorzało |
schorzeliby, by schorzeli |
schorzałyby, by schorzały | |
| impersonal | schorzano by | |||||
| imperative | 1st | niech schorzeję | schorzejmy | |||
| 2nd | schorzej | schorzejcie | ||||
| 3rd | niech schorzeje | niech schorzeją | ||||
| anterior adverbial participle | schorzawszy | |||||
| verbal noun | schorzenie | |||||
Derived terms
adjective
noun
References
Further reading
- “SCHORZEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2 April 2015
- Aleksander Zdanowicz (1861) “schorzeć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “schorzeć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 47
- Władysław Siarkowski (1878) “zchorzeć”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 256