scimrian
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *skimarōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃim.ri.ɑn/
Verb
sċimrian
Conjugation
Conjugation of sċimrian (weak, class 2)
| infinitive | sċimrian | sċimrienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | sċimriġe | sċimrode |
| second person singular | sċimrast | sċimrodest |
| third person singular | sċimraþ | sċimrode |
| plural | sċimriaþ | sċimrodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | sċimriġe | sċimrode |
| plural | sċimriġen | sċimroden |
| imperative | ||
| singular | sċimra | |
| plural | sċimriaþ | |
| participle | present | past |
| sċimriende | (ġe)sċimrod | |
Descendants
- English: shimmer