sclopetum

Latin

Etymology

scloppus (bang) +‎ -ētum (alternative form of -ittum)

Pronunciation

Noun

sclopētum n (genitive sclopētī); second declension

  1. (New Latin) rifle
  2. (New Latin) gun; firearm (in general)
    Synonym: arma ignifera
    • 1732, Lodovico Antonio Muratori, Rerum Italicarum scriptores ab anno aerae christianae quingentesimo ad millesimumquingentesimum[1], volume 21, page 296:
      Interim rumor vagatur... ita esse Mediolanensem aciem instructam, ut singuli singula gererent Sclopeta, genus sane tormentorum terribile admodum atque exitiale.
      Meanwhile a rumor spreads... that the Milanese army was equipped in such a way that each soldier carries a single firearm, a type of weapon that is truly very terrifying and deadly.
    • 1724, Johann Peter von Ludewi, Reliquiae manuscriptorum omnis aevi diplomatum ac monumentorum, ineditorum adhuc[2], volume 6, page 311:
      Janizarii præterea et hoc elogii bellici merentur, sua Sclopeta, bombardas, etc.
      Moreover, the Janissaries also deserve this military distinction for their firearms, cannons, etc.

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative sclopētum sclopēta
genitive sclopētī sclopētōrum
dative sclopētō sclopētīs
accusative sclopētum sclopēta
ablative sclopētō sclopētīs
vocative sclopētum sclopēta

Derived terms

References