scopatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of scōpō
Participle
scōpātus (feminine scōpāta, neuter scōpātum); first/second-declension participle
- brushed, swept away
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | scōpātus | scōpāta | scōpātum | scōpātī | scōpātae | scōpāta | |
| genitive | scōpātī | scōpātae | scōpātī | scōpātōrum | scōpātārum | scōpātōrum | |
| dative | scōpātō | scōpātae | scōpātō | scōpātīs | |||
| accusative | scōpātum | scōpātam | scōpātum | scōpātōs | scōpātās | scōpāta | |
| ablative | scōpātō | scōpātā | scōpātō | scōpātīs | |||
| vocative | scōpāte | scōpāta | scōpātum | scōpātī | scōpātae | scōpāta | |
References
- "scopatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)