scordiscus
Latin
Etymology
From the tribe of the Scordiscī.
Noun
scordiscus m (genitive scordiscī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | scordiscus | scordiscī |
| genitive | scordiscī | scordiscōrum |
| dative | scordiscō | scordiscīs |
| accusative | scordiscum | scordiscōs |
| ablative | scordiscō | scordiscīs |
| vocative | scordisce | scordiscī |
References
- scordiscus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.