scripturus

Latin

Etymology

Future active participle of scrībō (I write).

Participle

scrīptūrus (feminine scrīptūra, neuter scrīptūrum); first/second-declension participle

  1. about to write

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative scrīptūrus scrīptūra scrīptūrum scrīptūrī scrīptūrae scrīptūra
genitive scrīptūrī scrīptūrae scrīptūrī scrīptūrōrum scrīptūrārum scrīptūrōrum
dative scrīptūrō scrīptūrae scrīptūrō scrīptūrīs
accusative scrīptūrum scrīptūram scrīptūrum scrīptūrōs scrīptūrās scrīptūra
ablative scrīptūrō scrīptūrā scrīptūrō scrīptūrīs
vocative scrīptūre scrīptūra scrīptūrum scrīptūrī scrīptūrae scrīptūra

References

  • scripturus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) a clerical error, copyist's mistake: mendum (scripturae) (Fam. 6. 7. 1)