sczepić

Polish

Etymology

From s- +‎ czepić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈst͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: scze‧pić

Verb

sczepić pf (imperfective sczepiać)

  1. (transitive) to attach, to hook, to fasten [with z (+ instrumental) ‘with/to something’]

Conjugation

Conjugation of sczepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sczepić
future tense 1st sczepię sczepimy
2nd sczepisz sczepicie
3rd sczepi sczepią
impersonal sczepi się
past tense 1st sczepiłem,
-(e)m sczepił 		sczepiłam,
-(e)m sczepiła 		sczepiłom,
-(e)m sczepiło 		sczepiliśmy,
-(e)śmy sczepili 		sczepiłyśmy,
-(e)śmy sczepiły
2nd sczepiłeś,
-(e)ś sczepił 		sczepiłaś,
-(e)ś sczepiła 		sczepiłoś,
-(e)ś sczepiło 		sczepiliście,
-(e)ście sczepili 		sczepiłyście,
-(e)ście sczepiły
3rd sczepił sczepiła sczepiło sczepili sczepiły
impersonal sczepiono
conditional 1st sczepiłbym,
bym sczepił 		sczepiłabym,
bym sczepiła 		sczepiłobym,
bym sczepiło 		sczepilibyśmy,
byśmy sczepili 		sczepiłybyśmy,
byśmy sczepiły
2nd sczepiłbyś,
byś sczepił 		sczepiłabyś,
byś sczepiła 		sczepiłobyś,
byś sczepiło 		sczepilibyście,
byście sczepili 		sczepiłybyście,
byście sczepiły
3rd sczepiłby,
by sczepił 		sczepiłaby,
by sczepiła 		sczepiłoby,
by sczepiło 		sczepiliby,
by sczepili 		sczepiłyby,
by sczepiły
impersonal sczepiono by
imperative 1st niech sczepię sczepmy
2nd sczep sczepcie
3rd niech sczepi niech sczepią
passive adjectival participle sczepiony sczepiona sczepione sczepieni sczepione
anterior adverbial participle sczepiwszy
verbal noun sczepienie

Further reading

  • sczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sczepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.