sedef
See also: Sedef
Serbo-Croatian
Etymology 1
Borrowed from Ottoman Turkish صدف (sedef), from Arabic صَدَف (ṣadaf).
Noun
sèdef m inan (Cyrillic spelling сѐдеф)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sedef | sedefi |
| genitive | sedefa | sedefa |
| dative | sedefu | sedefima |
| accusative | sedef | sedefe |
| vocative | sedefe | sedefi |
| locative | sedefu | sedefima |
| instrumental | sedefom | sedefima |
Etymology 2
Borrowed from Ottoman Turkish سدف (sedef), from Persian سداب (sadâb).
Noun
sèdef m inan (Cyrillic spelling сѐдеф)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sedef | sedefi |
| genitive | sedefa | sedefa |
| dative | sedefu | sedefima |
| accusative | sedef | sedefe |
| vocative | sedefe | sedefi |
| locative | sedefu | sedefima |
| instrumental | sedefom | sedefima |
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish صدف (sedef), from Arabic صَدَف (ṣadaf).
Noun
sedef (definite accusative sedefi, plural sedefler)
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “sedef”, in Nişanyan Sözlük
Etymology 2
Borrowed from Ottoman Turkish سدف (sedef), from Persian سداب (sadâb).
Noun
sedef (definite accusative sedefi, plural sedefler)