seducător
Romanian
Etymology
Noun
seducător m (plural seducători)
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | seducător | seducătorul | seducători | seducătorii | |
genitive-dative | seducător | seducătorului | seducători | seducătorilor | |
vocative | seducătorule | seducătorilor |