segítője
Hungarian
Etymology
segítő (“helper, aid”) + -je (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃɛɡiːtøːjɛ]
- Hyphenation: se‧gí‧tő‧je
Noun
segítője
- third-person singular single-possession possessive of segítő
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | segítője | — |
| accusative | segítőjét | — |
| dative | segítőjének | — |
| instrumental | segítőjével | — |
| causal-final | segítőjéért | — |
| translative | segítőjévé | — |
| terminative | segítőjéig | — |
| essive-formal | segítőjeként | — |
| essive-modal | segítőjéül | — |
| inessive | segítőjében | — |
| superessive | segítőjén | — |
| adessive | segítőjénél | — |
| illative | segítőjébe | — |
| sublative | segítőjére | — |
| allative | segítőjéhez | — |
| elative | segítőjéből | — |
| delative | segítőjéről | — |
| ablative | segítőjétől | — |
| non-attributive possessive – singular |
segítőjéé | — |
| non-attributive possessive – plural |
segítőjééi | — |