selectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sēligō (“choose out”).
Participle
sēlēctus (feminine sēlēcta, neuter sēlēctum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sēlēctus | sēlēcta | sēlēctum | sēlēctī | sēlēctae | sēlēcta | |
| genitive | sēlēctī | sēlēctae | sēlēctī | sēlēctōrum | sēlēctārum | sēlēctōrum | |
| dative | sēlēctō | sēlēctae | sēlēctō | sēlēctīs | |||
| accusative | sēlēctum | sēlēctam | sēlēctum | sēlēctōs | sēlēctās | sēlēcta | |
| ablative | sēlēctō | sēlēctā | sēlēctō | sēlēctīs | |||
| vocative | sēlēcte | sēlēcta | sēlēctum | sēlēctī | sēlēctae | sēlēcta | |
Descendants
References
- “selectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “selectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- selectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.