seminalis

Latin

Etymology

From sēmen (seed) +‎ -ālis.

Pronunciation

Adjective

sēminālis (neuter sēmināle); third-declension two-termination adjective

  1. (relational) seed
  2. seminal
    • Augustine, Confessions.
      sed iam erat natura seminalis ex qua propagaremur
      But there already was the seminal nature from which we were to be generated.

Declension

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative sēminālis sēmināle sēminālēs sēminālia
genitive sēminālis sēminālium
dative sēminālī sēminālibus
accusative sēminālem sēmināle sēminālēs
sēminālīs
sēminālia
ablative sēminālī sēminālibus
vocative sēminālis sēmināle sēminālēs sēminālia

Descendants

  • Catalan: seminal
  • French: séminal
  • Galician: seminal
  • Italian: seminale
  • Portuguese: seminal
  • Sicilian: siminali
  • Spanish: seminal

References

  • seminalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • seminalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.