semiustulans
Latin
Etymology
Present participle of sēmiustulō.
Participle
sēmiustulāns (genitive sēmiustulantis); third-declension one-termination participle
- alternative form of sēmustulans
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | sēmiustulāns | sēmiustulantēs | sēmiustulantia | ||
| genitive | sēmiustulantis | sēmiustulantium | |||
| dative | sēmiustulantī | sēmiustulantibus | |||
| accusative | sēmiustulantem | sēmiustulāns | sēmiustulantēs sēmiustulantīs |
sēmiustulantia | |
| ablative | sēmiustulante sēmiustulantī1 |
sēmiustulantibus | |||
| vocative | sēmiustulāns | sēmiustulantēs | sēmiustulantia | ||
1When used purely as an adjective.