semotus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sēmoveō
Participle
sēmōtus (feminine sēmōta, neuter sēmōtum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sēmōtus | sēmōta | sēmōtum | sēmōtī | sēmōtae | sēmōta | |
| genitive | sēmōtī | sēmōtae | sēmōtī | sēmōtōrum | sēmōtārum | sēmōtōrum | |
| dative | sēmōtō | sēmōtae | sēmōtō | sēmōtīs | |||
| accusative | sēmōtum | sēmōtam | sēmōtum | sēmōtōs | sēmōtās | sēmōta | |
| ablative | sēmōtō | sēmōtā | sēmōtō | sēmōtīs | |||
| vocative | sēmōte | sēmōta | sēmōtum | sēmōtī | sēmōtae | sēmōta | |
References
- “semotus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “semotus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "semotus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)