senarius
English
Etymology
Pronunciation
- (Received Pronunciation) IPA(key): /sɪˈnɛəɹi.əs/
- (General American) IPA(key): /sɪˈnɛɹi.əs/
- Rhymes: -ɛəɹi.əs
Noun
senarius (plural senarii)
- (poetry) A verse having six metric feet.
Synonyms
Coordinate terms
Translations
Anagrams
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [seːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seˈnaː.ri.us]
Adjective
sēnārius (feminine sēnāria, neuter sēnārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sēnārius | sēnāria | sēnārium | sēnāriī | sēnāriae | sēnāria | |
| genitive | sēnāriī | sēnāriae | sēnāriī | sēnāriōrum | sēnāriārum | sēnāriōrum | |
| dative | sēnāriō | sēnāriae | sēnāriō | sēnāriīs | |||
| accusative | sēnārium | sēnāriam | sēnārium | sēnāriōs | sēnāriās | sēnāria | |
| ablative | sēnāriō | sēnāriā | sēnāriō | sēnāriīs | |||
| vocative | sēnārie | sēnāria | sēnārium | sēnāriī | sēnāriae | sēnāria | |
Descendants
References
- “senarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “senarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- senarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.