senum
See also: ṣēnum
Latin
Etymology 1
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈseː.nũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈsɛː.num]
Numeral
sēnum
- inflection of sēnus:
- genitive masculine/feminine/neuter plural
- nominative/accusative/vocative neuter singular
- accusative masculine singular
Etymology 2
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈsɛ.nũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈsɛː.num]
Noun
senum
- genitive plural of senex
Adjective
senum
- genitive masculine/feminine/neuter plural of senex
- 1618, Girolamo Mercuriale, Medicina practica, page 487:
- Sed notandum de carnibus vetustis, quia quod dixit Aretaeus non est intelligendum de carnibus animalium senum, sed de illis quae diu servantur, veluti quae putrefactae sunt.
- But it is to be noted about old meat, that what Aretaeus says should not be understood to be about the meat of old animals, but about those which were kept for a long time, as those which are rotted.
- 1974, Jacqueline Hamesse, Les Auctoritates Aristotelis, page 210:
- Dentes equorum senum albescunt.
- The teeth of old horses whiten.