septolet
English
Noun
septolet (plural septolets)
Anagrams
Romanian
Etymology
Borrowed from French septolet.
Noun
septolet n (plural septolete)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | septolet | septoletul | septolete | septoletele | |
| genitive-dative | septolet | septoletului | septolete | septoletelor | |
| vocative | septoletule | septoletelor | |||