seraphicus
Latin
Etymology
seraphīm (“seraphim”) + -icus (“-ic”, adjectival derivational suffix)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɛˈra.pʰɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seˈraː.fi.kus]
Adjective
seraphicus (feminine seraphica, neuter seraphicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | seraphicus | seraphica | seraphicum | seraphicī | seraphicae | seraphica | |
| genitive | seraphicī | seraphicae | seraphicī | seraphicōrum | seraphicārum | seraphicōrum | |
| dative | seraphicō | seraphicae | seraphicō | seraphicīs | |||
| accusative | seraphicum | seraphicam | seraphicum | seraphicōs | seraphicās | seraphica | |
| ablative | seraphicō | seraphicā | seraphicō | seraphicīs | |||
| vocative | seraphice | seraphica | seraphicum | seraphicī | seraphicae | seraphica | |
Related terms
Descendants
- English: seraphic
- French: séraphique
- Italian: serafico
- Polish: seraficki, seraficzny
- Portuguese: seráfico
- Spanish: seráfico