sericatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [seː.rɪˈkaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [se.riˈkaː.t̪us]
Adjective
sēricātus (feminine sēricāta, neuter sēricātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sēricātus | sēricāta | sēricātum | sēricātī | sēricātae | sēricāta | |
| genitive | sēricātī | sēricātae | sēricātī | sēricātōrum | sēricātārum | sēricātōrum | |
| dative | sēricātō | sēricātae | sēricātō | sēricātīs | |||
| accusative | sēricātum | sēricātam | sēricātum | sēricātōs | sēricātās | sēricāta | |
| ablative | sēricātō | sēricātā | sēricātō | sēricātīs | |||
| vocative | sēricāte | sēricāta | sēricātum | sēricātī | sēricātae | sēricāta | |
References
- “sericatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "sericatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- sericatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.