sesaminus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek σησάμινος (sēsáminos).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [seːˈsa.mɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seˈs̬aː.mi.nus]
Adjective
sēsaminus (feminine sēsamina, neuter sēsaminum); first/second-declension adjective
- (relational) sesame
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sēsaminus | sēsamina | sēsaminum | sēsaminī | sēsaminae | sēsamina | |
| genitive | sēsaminī | sēsaminae | sēsaminī | sēsaminōrum | sēsaminārum | sēsaminōrum | |
| dative | sēsaminō | sēsaminae | sēsaminō | sēsaminīs | |||
| accusative | sēsaminum | sēsaminam | sēsaminum | sēsaminōs | sēsaminās | sēsamina | |
| ablative | sēsaminō | sēsaminā | sēsaminō | sēsaminīs | |||
| vocative | sēsamine | sēsamina | sēsaminum | sēsaminī | sēsaminae | sēsamina | |
References
- “sesaminus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sesaminus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.