sescuncia
Italian
Etymology
Borrowed from Latin sescuncia.
Pronunciation
- IPA(key): /sesˈkun.t͡ʃa/
- Rhymes: -untʃa
- Hyphenation: se‧scùn‧cia
Noun
sescuncia f (plural sescunce)
- one and a half unciae
Related terms
Anagrams
Latin
| ← 7 | VIII 8 |
9 → |
|---|---|---|
| Cardinal: octō Ordinal: octāvus Adverbial: octiēs, octiēns Proportional: octuplus, octōplus Multiplier: octuplex, octiplex Distributive: octōnus Fractional: octāns, sēscūncia, sēsquūnx, sēscūnx | ||
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [seːsˈkuːŋ.ki.a], [seːsˈkʊŋ.ki.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sesˈkun̠ʲ.t͡ʃi.a]
Noun
sēscū̆ncia f (genitive sēscū̆nciae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sēscū̆ncia | sēscū̆nciae |
| genitive | sēscū̆nciae | sēscū̆nciārum |
| dative | sēscū̆nciae | sēscū̆nciīs |
| accusative | sēscū̆nciam | sēscū̆nciās |
| ablative | sēscū̆nciā | sēscū̆nciīs |
| vocative | sēscū̆ncia | sēscū̆nciae |
Synonyms
Derived terms
- sēscū̆nciālis
Descendants
- Italian: sescuncia
References
- “sescuncia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sescuncia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.