sexangulus
Latin
Etymology
From sex (“six”) + angulus (“angled”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɛkˈsaŋ.ɡʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seɡˈzaŋ.ɡu.lus]
Adjective
sexangulus (feminine sexangula, neuter sexangulum); first/second-declension adjective
- hexagonal
- 1611, Johannes Kepler, Strena seu De Niva Sexangula, title:
- De Niva Sexangula.
- On the Hexagonal Snowflake.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sexangulus | sexangula | sexangulum | sexangulī | sexangulae | sexangula | |
| genitive | sexangulī | sexangulae | sexangulī | sexangulōrum | sexangulārum | sexangulōrum | |
| dative | sexangulō | sexangulae | sexangulō | sexangulīs | |||
| accusative | sexangulum | sexangulam | sexangulum | sexangulōs | sexangulās | sexangula | |
| ablative | sexangulō | sexangulā | sexangulō | sexangulīs | |||
| vocative | sexangule | sexangula | sexangulum | sexangulī | sexangulae | sexangula | |
References
- “sexangulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “sexangulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- sexangulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
sexangulus in John C. Traupman, Conversational Latin for Oral Proficiency, Bolchazy-Carducci Publishers, 2007