seyður

Faroese

Etymology

From Old Norse sauðr, from Proto-Germanic *sauþaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɛiːjʊɹ/
  • Rhymes: -ɛiːjʊɹ

Noun

seyður m (genitive singular seyðar, plural seyðir)

  1. sheep (Ovis)
  2. mutton

Declension

Declension of seyður (m12)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative seyður seyðurin seyðir seyðirnir
accusative seyð seyðin seyðir seyðirnar
dative seyði seyðinum seyðum seyðunum
genitive seyðar seyðarins seyða seyðanna