sfătuință

Romanian

Etymology

From sfătui +‎ -ință.

Noun

sfătuință f (plural sfătuințe)

  1. thought

Declension

Declension of sfătuință
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative sfătuință sfătuința sfătuințe sfătuințele
genitive-dative sfătuințe sfătuinței sfătuințe sfătuințelor
vocative sfătuință, sfătuințo sfătuințelor