sfiorettare
Italian
Verb
sfiorettàre (first-person singular present sfiorétto, first-person singular past historic sfiorettài, past participle sfiorettàto, auxiliary avére)
- to overuse flowery language
Conjugation
Conjugation of sfiorettàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sfiorettàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sfiorettàndo | |||
| present participle | sfiorettànte | past participle | sfiorettàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfiorétto | sfiorétti | sfiorétta | sfiorettiàmo | sfiorettàte | sfioréttano |
| imperfect | sfiorettàvo | sfiorettàvi | sfiorettàva | sfiorettavàmo | sfiorettavàte | sfiorettàvano |
| past historic | sfiorettài | sfiorettàsti | sfiorettò | sfiorettàmmo | sfiorettàste | sfiorettàrono |
| future | sfioretterò | sfioretterài | sfioretterà | sfioretterémo | sfioretteréte | sfioretterànno |
| conditional | sfioretterèi | sfioretterésti | sfioretterèbbe, sfioretterébbe | sfioretterémmo | sfioretteréste | sfioretterèbbero, sfioretterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sfiorétti | sfiorétti | sfiorétti | sfiorettiàmo | sfiorettiàte | sfioréttino |
| imperfect | sfiorettàssi | sfiorettàssi | sfiorettàsse | sfiorettàssimo | sfiorettàste | sfiorettàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sfiorétta | sfiorétti | sfiorettiàmo | sfiorettàte | sfioréttino | ||
| negative imperative | non sfiorettàre | non sfiorétti | non sfiorettiàmo | non sfiorettàte | non sfioréttino | |