sflaczeć

Polish

From s- +‎ flaczeć.

sflaczeć pf (imperfective flaczeć)

(intransitive, colloquial) to lose elasticity, to lose firmness
Synonyms: sparcieć, zwiotczeć
(intransitive, colloquial, of a person) to lose strength and energy

Conjugation of *sflaczeć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sflaczeć
future tense	1^st	sflaczeję			sflaczejemy
	2^nd	sflaczejesz			sflaczejecie
	3^rd	sflaczeje			sflaczeją
	impersonal	sflaczeje się
past tense	1^st	sflaczałem, -(e)m sflaczał	sflaczałam, -(e)m sflaczała	sflaczałom, -(e)m sflaczało	sflaczeliśmy, -(e)śmy sflaczeli	sflaczałyśmy, -(e)śmy sflaczały
	2^nd	sflaczałeś, -(e)ś sflaczał	sflaczałaś, -(e)ś sflaczała	sflaczałoś, -(e)ś sflaczało	sflaczeliście, -(e)ście sflaczeli	sflaczałyście, -(e)ście sflaczały
	3^rd	sflaczał	sflaczała	sflaczało	sflaczeli	sflaczały
	impersonal	sflaczano
conditional	1^st	sflaczałbym, bym sflaczał	sflaczałabym, bym sflaczała	sflaczałobym, bym sflaczało	sflaczelibyśmy, byśmy sflaczeli	sflaczałybyśmy, byśmy sflaczały
	2^nd	sflaczałbyś, byś sflaczał	sflaczałabyś, byś sflaczała	sflaczałobyś, byś sflaczało	sflaczelibyście, byście sflaczeli	sflaczałybyście, byście sflaczały
	3^rd	sflaczałby, by sflaczał	sflaczałaby, by sflaczała	sflaczałoby, by sflaczało	sflaczeliby, by sflaczeli	sflaczałyby, by sflaczały
	impersonal	sflaczano by
imperative	1^st	niech sflaczeję			sflaczejmy
	2^nd	sflaczej			sflaczejcie
	3^rd	niech sflaczeje			niech sflaczeją
anterior adverbial participle		sflaczawszy
verbal noun		sflaczenie

adjective

adjectives

nouns

verb