siúntáil
Irish
Etymology
Noun
siúntáil f (genitive singular as substantive siúntála, genitive as verbal noun ~te)
- verbal noun of siúntáil
- (carpentry, construction, engineering) jointing
- (sewing) joining
Declension
| ||||||||||||||||||||||||
Verb
siúntáil (present analytic siúntálann, future analytic siúntalfaidh, verbal noun siúntáil, past participle siúntáilte)
Conjugation
conjugation of siúntáil (first conjugation – B)
| verbal noun | siúntáil | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | siúntáilte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | siúntálaim | siúntálann tú; siúntálair† |
siúntálann sé, sí | siúntálaimid | siúntálann sibh | siúntálann siad; siúntálaid† |
a shiúntálann; a shiúntálas / a siúntálann* |
siúntáiltear |
| past | shiúntáil mé; shiúntálas | shiúntáil tú; shiúntálais | shiúntáil sé, sí | shiúntálamar; shiúntáil muid | shiúntáil sibh; shiúntálabhair | shiúntáil siad; shiúntáladar | a shiúntáil / ar shiúntáil* |
siúntáladh |
| past habitual | shiúntálainn / siúntálainn‡‡ | shiúntáilteá / siúntáilteᇇ | shiúntáladh sé, sí / siúntáladh sé, s퇇 | shiúntálaimis; shiúntáladh muid / siúntálaimis‡‡; siúntáladh muid‡‡ | shiúntáladh sibh / siúntáladh sibh‡‡ | shiúntálaidís; shiúntáladh siad / siúntálaidís‡‡; siúntáladh siad‡‡ | a shiúntáladh / a siúntáladh* |
shiúntáiltí / siúntáilt퇇 |
| future | siúntálfaidh mé; siúntálfad |
siúntálfaidh tú; siúntálfair† |
siúntálfaidh sé, sí | siúntálfaimid; siúntálfaidh muid |
siúntálfaidh sibh | siúntálfaidh siad; siúntálfaid† |
a shiúntálfaidh; a shiúntálfas / a siúntálfaidh* |
siúntálfar |
| conditional | shiúntálfainn / siúntálfainn‡‡ | shiúntálfá / siúntálfᇇ | shiúntálfadh sé, sí / siúntálfadh sé, s퇇 | shiúntálfaimis; shiúntálfadh muid / siúntálfaimis‡‡; siúntálfadh muid‡‡ | shiúntálfadh sibh / siúntálfadh sibh‡‡ | shiúntálfaidís; shiúntálfadh siad / siúntálfaidís‡‡; siúntálfadh siad‡‡ | a shiúntálfadh / a siúntálfadh* |
shiúntálfaí / siúntálfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go siúntála mé; go siúntálad† |
go siúntála tú; go siúntálair† |
go siúntála sé, sí | go siúntálaimid; go siúntála muid |
go siúntála sibh | go siúntála siad; go siúntálaid† |
— | go siúntáiltear |
| past | dá siúntálainn | dá siúntáilteá | dá siúntáladh sé, sí | dá siúntálaimis; dá siúntáladh muid |
dá siúntáladh sibh | dá siúntálaidís; dá siúntáladh siad |
— | dá siúntáiltí |
| imperative | ||||||||
| – | siúntálaim | siúntáil | siúntáladh sé, sí | siúntálaimis | siúntálaigí; siúntálaidh† |
siúntálaidís | — | siúntáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| siúntáil | shiúntáil after an, tsiúntáil |
not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- “siúntáil”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025