sibilans
Latin
Etymology
Present participle of sībilō.
Participle
sībilāns (genitive sībilantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | sībilāns | sībilantēs | sībilantia | ||
| genitive | sībilantis | sībilantium | |||
| dative | sībilantī | sībilantibus | |||
| accusative | sībilantem | sībilāns | sībilantēs sībilantīs |
sībilantia | |
| ablative | sībilante sībilantī1 |
sībilantibus | |||
| vocative | sībilāns | sībilantēs | sībilantia | ||
1When used purely as an adjective.