sibilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sībilō
Participle
sībilātus (feminine sībilāta, neuter sībilātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sībilātus | sībilāta | sībilātum | sībilātī | sībilātae | sībilāta | |
| genitive | sībilātī | sībilātae | sībilātī | sībilātōrum | sībilātārum | sībilātōrum | |
| dative | sībilātō | sībilātae | sībilātō | sībilātīs | |||
| accusative | sībilātum | sībilātam | sībilātum | sībilātōs | sībilātās | sībilāta | |
| ablative | sībilātō | sībilātā | sībilātō | sībilātīs | |||
| vocative | sībilāte | sībilāta | sībilātum | sībilātī | sībilātae | sībilāta | |
References
- “sibilatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press