siedzący

Polish

Etymology

From siedzieć +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɕɛˈd͡zɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: sie‧dzą‧cy

Adjective

siedzący (not comparable, derived adverb siedząco)

  1. sitting (performed while sitting)
  2. sitting (intended for sitting)

Participle

siedzący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of siedzieć

Declension

Declension of siedzący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative siedzący siedząca siedzące siedzący siedzące
genitive siedzącego siedzącej siedzącego siedzących
dative siedzącemu siedzącej siedzącemu siedzącym
accusative siedzącego siedzący siedzącą siedzące siedzących siedzące
instrumental siedzącym siedzącą siedzącym siedzącymi
locative siedzącym siedzącej siedzącym siedzących

Derived terms

nouns
  • miejsce siedzące

Further reading

  • siedzący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • siedzący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.