silvur

Faroese

Etymology

From Old Norse silfr, from Proto-Germanic *silubrą (silver).

Noun

silvur n (genitive singular silvurs, uncountable)

  1. silver

Declension

n3s singular
indefinite definite
nominative silvur silvurið
accusative silvur silvurið
dative silvuri silvurinum
genitive silvurs silvursins

Derived terms

  • silvurbláur