similaris
Latin
Etymology
Medieval Latin. From similis.
Pronunciation
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [si.miˈlaː.ris]
Adjective
similāris (neuter similāre); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | similāris | similāre | similārēs | similāria | |
| genitive | similāris | similārium | |||
| dative | similārī | similāribus | |||
| accusative | similārem | similāre | similārēs similārīs |
similāria | |
| ablative | similārī | similāribus | |||
| vocative | similāris | similāre | similārēs | similāria | |
Verb
similāris
- second-person singular present passive indicative of similō