similaturus
Latin
Etymology
Future active participle of similō.
Participle
similātūrus (feminine similātūra, neuter similātūrum); first/second-declension participle
- alternative form of simulāturus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | similātūrus | similātūra | similātūrum | similātūrī | similātūrae | similātūra | |
| genitive | similātūrī | similātūrae | similātūrī | similātūrōrum | similātūrārum | similātūrōrum | |
| dative | similātūrō | similātūrae | similātūrō | similātūrīs | |||
| accusative | similātūrum | similātūram | similātūrum | similātūrōs | similātūrās | similātūra | |
| ablative | similātūrō | similātūrā | similātūrō | similātūrīs | |||
| vocative | similātūre | similātūra | similātūrum | similātūrī | similātūrae | similātūra | |