simplificandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of simplificor (“I simplify”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɪm.plɪ.fɪˈkan.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sim.pli.fiˈkan̪.d̪us]
Participle
simplificandus (feminine simplificanda, neuter simplificandum); first/second-declension participle
- which is to be made simple, which is to be simplified
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | simplificandus | simplificanda | simplificandum | simplificandī | simplificandae | simplificanda | |
| genitive | simplificandī | simplificandae | simplificandī | simplificandōrum | simplificandārum | simplificandōrum | |
| dative | simplificandō | simplificandae | simplificandō | simplificandīs | |||
| accusative | simplificandum | simplificandam | simplificandum | simplificandōs | simplificandās | simplificanda | |
| ablative | simplificandō | simplificandā | simplificandō | simplificandīs | |||
| vocative | simplificande | simplificanda | simplificandum | simplificandī | simplificandae | simplificanda | |