sincipital

English

Alternative forms

  • syncipital [19th century]

Etymology

First attested in 1653; formed as the Latin sinciput (stem: sincipit-) + the English -al on the pattern of a Latin etymon of the form sincipitālis, which is first attested later (in 1757); compare the French sincipital (first attested in 1812).

Pronunciation

Adjective

sincipital (not comparable)

  1. (anatomy) Of or relating to the sinciput.

Anagrams

French

Adjective

sincipital (feminine sincipitale, masculine plural sincipitaux, feminine plural sincipitales)

  1. sincipital

Further reading

Romanian

Etymology

Borrowed from French sincipital.

Adjective

sincipital m or n (feminine singular sincipitală, masculine plural sincipitali, feminine and neuter plural sincipitale)

  1. sincipital

Declension

Declension of sincipital
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite sincipital sincipitală sincipitali sincipitale
definite sincipitalul sincipitala sincipitalii sincipitalele
genitive-
dative
indefinite sincipital sincipitale sincipitali sincipitale
definite sincipitalului sincipitalei sincipitalilor sincipitalelor