sincopa
Portuguese
Verb
sincopa
- inflection of sincopar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Romanian
Etymology
Borrowed from French syncoper.
Verb
a sincopa (third-person singular present sincopează, past participle sincopat) 1st conjugation
- to syncopate
Conjugation
conjugation of sincopa (first conjugation, -ez- infix)
| infinitive | a sincopa | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | sincopând | ||||||
| past participle | sincopat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | sincopez | sincopezi | sincopează | sincopăm | sincopați | sincopează | |
| imperfect | sincopam | sincopai | sincopa | sincopam | sincopați | sincopau | |
| simple perfect | sincopai | sincopași | sincopă | sincoparăm | sincoparăți | sincopară | |
| pluperfect | sincopasem | sincopaseși | sincopase | sincopaserăm | sincopaserăți | sincopaseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să sincopez | să sincopezi | să sincopeze | să sincopăm | să sincopați | să sincopeze | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | sincopează | sincopați | |||||
| negative | nu sincopa | nu sincopați | |||||
References
- sincopa in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /sinˈkopa/ [sĩŋˈko.pa]
- Rhymes: -opa
- Syllabification: sin‧co‧pa
Verb
sincopa
- inflection of sincopar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative