sinuandus
Latin
Etymology
Future passive participle of sinuō.
Participle
sinuandus (feminine sinuanda, neuter sinuandum); first/second-declension participle
- which is to be bent
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sinuandus | sinuanda | sinuandum | sinuandī | sinuandae | sinuanda | |
| genitive | sinuandī | sinuandae | sinuandī | sinuandōrum | sinuandārum | sinuandōrum | |
| dative | sinuandō | sinuandae | sinuandō | sinuandīs | |||
| accusative | sinuandum | sinuandam | sinuandum | sinuandōs | sinuandās | sinuanda | |
| ablative | sinuandō | sinuandā | sinuandō | sinuandīs | |||
| vocative | sinuande | sinuanda | sinuandum | sinuandī | sinuandae | sinuanda | |