sios
Irish
Etymology
Onomatopoeic in origin.
Verb
sios (present analytic siosann, future analytic siosfaidh, verbal noun siosadh, past participle siosta)
- (intransitive) hiss
Conjugation
conjugation of sios (first conjugation – A)
verbal noun | siosadh | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
past participle | siosta | |||||||
tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
first | second | third | first | second | third | |||
indicative | ||||||||
present | siosaim | siosann tú; siosair† |
siosann sé, sí | siosaimid | siosann sibh | siosann siad; siosaid† |
a shiosann; a shiosas / a siosann* |
siostar |
past | shios mé; shiosas | shios tú; shiosais | shios sé, sí | shiosamar; shios muid | shios sibh; shiosabhair | shios siad; shiosadar | a shios / ar shios* |
siosadh |
past habitual | shiosainn / siosainn‡‡ | shiostá / siostᇇ | shiosadh sé, sí / siosadh sé, s퇇 | shiosaimis; shiosadh muid / siosaimis‡‡; siosadh muid‡‡ | shiosadh sibh / siosadh sibh‡‡ | shiosaidís; shiosadh siad / siosaidís‡‡; siosadh siad‡‡ | a shiosadh / a siosadh* |
shiostaí / siosta퇇 |
future | siosfaidh mé; siosfad |
siosfaidh tú; siosfair† |
siosfaidh sé, sí | siosfaimid; siosfaidh muid |
siosfaidh sibh | siosfaidh siad; siosfaid† |
a shiosfaidh; a shiosfas / a siosfaidh* |
siosfar |
conditional | shiosfainn / siosfainn‡‡ | shiosfá / siosfᇇ | shiosfadh sé, sí / siosfadh sé, s퇇 | shiosfaimis; shiosfadh muid / siosfaimis‡‡; siosfadh muid‡‡ | shiosfadh sibh / siosfadh sibh‡‡ | shiosfaidís; shiosfadh siad / siosfaidís‡‡; siosfadh siad‡‡ | a shiosfadh / a siosfadh* |
shiosfaí / siosfa퇇 |
subjunctive | ||||||||
present | go siosa mé; go siosad† |
go siosa tú; go siosair† |
go siosa sé, sí | go siosaimid; go siosa muid |
go siosa sibh | go siosa siad; go siosaid† |
— | go siostar |
past | dá siosainn | dá siostá | dá siosadh sé, sí | dá siosaimis; dá siosadh muid |
dá siosadh sibh | dá siosaidís; dá siosadh siad |
— | dá siostaí |
imperative | ||||||||
– | siosaim | sios | siosadh sé, sí | siosaimis | siosaigí; siosaidh† |
siosaidís | — | siostar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- siosach (“sibilant”)
- siosaire m (“hisser; (inveterate) whisperer”)
- siosóg f (“hiss; whisper”)
Related terms
- siosa m (“sibilance”)
- siosarnach f (“hissing, hissing noise, hiss”)
Mutation
radical | lenition | eclipsis |
---|---|---|
sios | shios after an, tsios |
not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “sios”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Pijin
Etymology
Inherited from English church.
Noun
sios
- Christian church building
- 1988, Geoffrey Miles White, Bikfala faet: olketa Solomon Aelanda rimembarem Wol Wo Tu[1], page 75:
- Bihaen hemi finisim skul blong hem, hemi go minista long sios long ples blong hem long 'Areo.
- (please add an English translation of this quotation)
Tok Pisin
Etymology
Inherited from English church, from Middle English chirche, from Old English ċiriċe (“church”), from Proto-West Germanic *kirikā, from Ancient Greek κυριακόν (kuriakón), neuter form of κυριακός (kuriakós, “belonging to the lord”).
Noun
sios