sittplats

Swedish

Etymology

sitta +‎ plats. Cognate of German Sitzplatz.

Noun

sittplats c

  1. seat (place in which to sit)

Declension

Declension of sittplats
nominative genitive
singular indefinite sittplats sittplats
definite sittplatsen sittplatsens
plural indefinite sittplatser sittplatsers
definite sittplatserna sittplatsernas

Derived terms

See also

References