sivatagja
Hungarian
Alternative forms
Etymology
sivatag + -ja (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃivɒtɒɡjɒ]
- Hyphenation: si‧va‧tag‧ja
Noun
sivatagja
- third-person singular single-possession possessive of sivatag
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sivatagja | — |
| accusative | sivatagját | — |
| dative | sivatagjának | — |
| instrumental | sivatagjával | — |
| causal-final | sivatagjáért | — |
| translative | sivatagjává | — |
| terminative | sivatagjáig | — |
| essive-formal | sivatagjaként | — |
| essive-modal | sivatagjául | — |
| inessive | sivatagjában | — |
| superessive | sivatagján | — |
| adessive | sivatagjánál | — |
| illative | sivatagjába | — |
| sublative | sivatagjára | — |
| allative | sivatagjához | — |
| elative | sivatagjából | — |
| delative | sivatagjáról | — |
| ablative | sivatagjától | — |
| non-attributive possessive – singular |
sivatagjáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
sivatagjáéi | — |